Listy do Ojca Świętego Jana Pawła II

W 100. rocznicę urodzin Jana Pawła II uczniowie z klasy 3 h
zwrócili się do Patrona swojej szkoły pisząc listy. Zapraszamy do ich wzruszającej lektury.

Lublin, dnia 16 maja 2020r.

Święty Janie Pawle II

        Mam na imię Emil. Chodzę do trzeciej klasy szkoły, której jesteś Patronem. Na wstępie mojego listu chcę złożyć Ci serdeczne życzenia . Gdybyś nadal żył , obchodziłbyś swoje setne urodziny. To ważna rocznica dla wszystkich Polaków.
        Od 15 lat nie ma Cię z nami. Umarłeś, zanim ja się urodziłem. Pamięć o Tobie jest wciąż żywa. Rodzice i dziadkowie opowiadali mi o Tobie, że byłeś bardzo dobrym i mądrym człowiekiem. Potrafiłeś pięknie mówić o tym, jak być dobrym chrześcijaninem i człowiekiem. Każda Twoja pielgrzymka do Polski była bardzo ważnym wydarzeniem, na które czekali Twoi rodacy. Potrafiłeś dodać im otuchy w trudnym dla Ojczyzny czasie. Mój tata był na spotkaniu z Tobą w Lublinie w 1987 r. i w Rzeszowie w 1991 r. Był wtedy małym chłopcem i do dziś pamięta Twój przejmujący głos, który trafiał prosto do serca. Moja mama wspomina Twoją wizytę w Zamościu w 1999 r. Czekała na Ciebie przy lotnisku. Pamięta, że Twój przylot helikopterem był bardzo wzruszającym momentem . Twój samochód przejeżdżał bardzo blisko miejsca, w którym mama stała. Zapamiętała wyraz Twojej twarzy. Byłeś smutny, ale uniosłeś rękę w geście pozdrowienia witających Cię ludzi. Zgromadzeni ludzie byli zmartwieni Twoją gorszą kondycją tamtego dnia. Na skroni miałeś plaster, co wszystkich zaniepokoiło. Później okazało się, że kilka godzin wcześniej upadłeś i zraniłeś twarz.
        Święty Janie Pawle II, bardzo się cieszę, że mogę chodzić do szkoły, która ma takiego wspaniałego Patrona. Dla mnie i moich kolegów jesteś wzorem do naśladowania i obiecuję, że będę się starał być takim człowiekiem, jak Ty. Proszę Cię o to, żebyś wstawiał się u Boga za mną i moją rodziną.

Emil Szczerbicki